Πέρα από τον μύθο, είναι συχνές οι αναφορές στο κρασί της Λήμνου από αρχαίους συγγραφείς όπως ο Αριστοτέλης, ο Ησίοδος και ο Πολυδεύκης. Ο Αθήναιος μάλιστα στους «Δειπνοσοφιστές», αναφέρει χαρακτηριστικά:

Σίγουρα η κατανάλωση κρασιού στη Λήμνου συνδεόταν και με τα Καβείρια Μυστήρια που τελούνταν στο Ιερό των Καβείρων, σημαντικό αρχαιολογικό χώρο σήμερα στα βόρεια του νησιού. Επίσης, δεν είναι λίγα τα αρχαιολογικά ευρήματα τα οποία σχετίζονται με τη οινοποσία και τα οποία βρέθηκαν σε αρχαίες πόλεις της Λήμνου, όπως η Πολιόχνη και η Ηφαιστεία. Κατά τους ρωμαϊκούς αλλά κυρίως κατά τους βυζαντινούς χρόνους, υπάρχουν στοιχεία για την οινοποιητική δραστηριότητα των μοναχών που εργάζονταν στα μοναστήρια της Λήμνου, κάτι που επιβεβαιώνει τη συνέχεια της αμπελουργικής παράδοσης στο νησί. Επίσης, περιηγητές και ιστορικοί που επισκέφθηκαν κατά καιρούς τη Λήμνο σημειώνουν ότι από τα σπουδαιότερα προϊόντα που παράγονται εδώ είναι το σταφύλι, ο μούστος και το κρασί, αναφερόμενοι βέβαια στην τοπική ερυθρή ποικιλία Λημνιό, η οποία στο παρελθόν ήταν η αποκλειστική σχεδόν ποικιλία του νησιού.

Σήμερα, με αρκετά οινοποιεία πλέον να λειτουργούν στο νησί, τα κρασιά της Λήμνου έχουν κερδίσει διακρίσεις και αναγνωρισιμότητα και αποτελούν προϊόντα εξαγωγών εκτός Λήμνου αλλά και εκτός Ελλάδας, όπως και άλλα πολύ ενδιαφέροντα προϊόντα που παράγονται εδώ.